وقف‌نامه‌های سنگی حرم اام رضا علیه السلام
نگاهی به بعضی از کتیبه‌های سنگی حرم مطهر امام رضا (ع) که شهرت تاریخی دارند. کاربرد کتیبه در معماری اسلامی سابقه‌ای طولانی دارد.

این کتیبه‌ها در دوران باستان عموما جنبة اطلاع رسانی داشته و هدف از درج آن‌ها انتقال اطلاعاتی درباره تاریخ فتوحات، ساخت بنا یا نام پادشاهان و حاکمان بوده است.

اما در دوران اسلامی علاوه بر کارکرد پیشین، کارکرد دینی و اعتقادی کتیبه‌ها به شدت تقویت شده، به طوری که در کنار کاربرد‌هایی در تزیینات معماری، برای حک کردن فرمان ها، احادیث، آیات و وقف نامه‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

بسیاری از بنا‌های تاریخی دورة اسلامی از قبیل مساجد، آب‌انبار‌ها و اماکن مذهبی که در شهر‌های مختلف ایران وجود دارد، وقف‌نامه‌هایی در قالب کتیبه‌های سنگی متعدّدی دیده می‌شود که توصیه واقف در عمل به موقوفات بر آن حک شده است.

وقف نامه سنگی «حاجی ظهیرالدوله»
در میان کتیبه‌های سنگی موزه آستان قدس رضوی ۲ وقف نامه که بر روی سنگ کنده کاری شده اند شهرت زیادی دارند.

یکی از این کتیبه‌ها به نام «حاجی ظهیرالدوله محمد ناصر خان قاجار» وزیر دربار «ناصرالدین شاه» و والی خراسان و سیستان است.

او در این وقف نامه قسمتی از زمین‌های سیس آباد تبادکان را وقف مصارفی از قبیل مخارج مزار خود، تعزیه داری امام حسین (ع) و طلاب مستضعف مدرسه میرزاجعفر کرده است.

همچنین ۶ دانگ مزرعه شادکن را که خارج از دروازه نوغان مشهد واقع بوده است را با تمامی ملحقات آن از قبیل باغ و درختان و استخر و یخچال به وقف شفاخانه حضرت رضا (ع)، دوا، پرستار، غذا و دیگر مخارج بیماران رسانده است.

از دیگر اراضی که توسط ایشان وقف و در این وقف نامه به آن اشاره شده می‌توان از شهرستان قریه کوند قزوین یادکرد. این وقت نامه در ۳۳ سر بر روی قطعه سنگی از جنس مرمر به خط نستعلیق و توسط غلامحسین منبت کار حکاکی شده و دارای تاریخ ۱۲۸۵ هجری قمری است. متاسفانه قسمتی از انتهای کتیبه شکسته و مفقود شده است.

کتیبه وقف نامه «سید میرزا» معروف به «صراف»
نمونه‌ای دیگر از این وقت نامه‌ها به «سید میرزا تاجر» معروف به «صراف» پسر مرحوم «آقا سید علی الحسینی» تعلق دارد که تمامی املاک خود را از قبیل تعدادی دکان، قنات، زمین باغ مزرعه و حمام در محله سرحوضان، قریه فارمد، شهر طوس، محله نوغان و قریه جور مکان را وقف کرده است.

وی تولیت املاک یاد شده را در هنگام حیات به واقف و پس از آن به متولی آستان قدس رضوی سپرده است. این وقف نامه در ۱۳ سطر بر روی سنگ خارا به نستعلیق حکاکی شده و دارای تاریخ ۱۲۸۰ هجری قمری است.

متن وقف نامه سید میرزا بدین شرح بر کتیبه سنگی منقش شده است:
«مخفی و مستور نماناد که عالی حضرت خیرالحاج والمعتمرین حاجی سید میرزای تاج شهیر به صراف این مرحمت و غفران پناه مرحوم آقا سید علی الحسینی همگی و تمامی املاک خود را به قرار ذیل که عبارت است:

از پنج باب حوالی واقع در محله سر حوضان به انضمامه دو باب دوکان متصل به حوالی‌های مذکور و به انضمام نصف کامل از کل یک رشته قنات جاریه میر کاریز که مشترک است بین حاج مزبور و حاجی عبدالسلام تاجر قندهاری بالمناصفه .

و به انضمام یک فرد از ۲۰ زوج زمین بذرافشان و دو جریب باغ مکرون و سه محوطه مزروعی واقع در قریه فارمد به انضمام یک زوج کامل از ۱۲ زوج در جنب... باغ به قدر الحصه و به انضمام یک فرد از دوازده زوج مزرعه شهر توس .

به انضمام نصف حمام و مستغلات او که مشهور است به حمام با واقع در محله نوغان و به انضمام یک زوج کامل از ۱۵ زوج قریه جور مکان که هر یک از قرار تفصیل و حدودات معینه و مصارف مشخصه درسه طغری وقف نامه علی حده ثبت است که :

یکی از وقف نام جات در سرکار فیض آثار در نزد صبیه حاج مزبور طوطی بیگم که ناظر موقوفه مزبوره است .

و دیگری در نزد عالیجناب قدسی و القاب آخوند عبدالرسول هروی به اطلاع علامی فهامی مجتهد الزمانی آقا میرزا هدایت ضبط است در حین ضرورت به او رجوع نموده و از آن قرار عمل نمایند و هیچ وجه تخلف نورزند و تولیت املاک مفصله فوق حقوق مادام الحیات با واقف مزبور است .

و بعد با متولی سرکار فیض آثار ثامن الائمه خواهد بود و در اینجا جهت اعلام کل مرقوم گردید. خلاف کننده به لعنت خدا و نفرین رسول گرفتار شود و مخفی نماند طفلی که از زوجه مطلقه حاج واقف مزبور است مسمی به غلام رضا از صلب واقف نیست.

بلکه از آقا زین العابدین کرمانی است و نسبت سیادت دادن به او خلاف است و خدا و رسول راضی نیست. به تاریخ دهم جمادی الاول سنه ۱۲۸۰.»

ماجرای کشف  کتیبه سنگی وقف ‏نامه‏ ی سید میرزا تاجر صراف
در تاریخ هفدهم مهرماه سال 1376 از طرف همکاران سازمان عمران حریم و حرم مطهر به موزه‏ی آستان قدس اطلاع داده شد که ضمن عملیات ساختمانی کارگاه صحن انقلاب اسلامی (عتیق) یک کتیبه‏ی سنگی به دست آمده است.

این کتیبه پس از انتقال به موزه مطالعه و بررسی شد. این اثر تاریخی، کتیبه‏ی سنگی وقف نامه‏ ای به تاریخ 1280 ق به خط نستعلیق در سیزده سطر با طرح محرابی و ابعاد 65 ضربدر 89 سانتی‏متر است. که متن کامل و توضیحات آن در اینجا ارائه می ‏شود.
 

متن کتیبه سنگی وقف ‏نامه‏ ی سید میرزا تاجر صراف (با ارجاعت بیشتر)

(1) مخفی و مستور نماناد /(2) که عالی حضرت خیرالحاج و المعتمرین، حاجی / (3) سید میرزای تاجر شهیر به صراف ابن مرحمت و غفران پناه، مرحوم آقا سید علی الحسینی، همگی و تمامی املاک خود را به قرار ذیل که عبارت است:

از پنج باب / (4) حوالی واقع در محله‏ ی سرحوضان (1) به انضمام دو باب دکان متصل به حوالی‏های مذکور و به انضمام نصف کامل از کل یک رشته قنات جاریه‏ی میرکاریز (2) که مشترک است بین / (5) حاج مزبور و حاجی عبدالسلام تاجر قندهاری بالمناصفه .

و به انضمام یک فرد از بیست زوج زمین بذرافشان و دو جریب باغ مکروم و سه محوطه‏ی مزروعی واقع در قریه‏ی فارمد (3) به انضمام یک زوج / (6) کامل از دوازده زوج در جنبدواز (4) و باغ به قدرالحصه و به انضمام یک فرد از دوازده زوج مزرعه‏ ی شهر طوس.

به انضمام نصف حمام و مستغلات او که مشهور است به «حمام / (7) باغ» (5) واقع در محله‏ی نوقان (6) و به انضمام یک زوج کامل از پانزده زوج قریه‏ی جورمکان (7) که هر یک از قرار تفصیل و حدودات معینه و مصارف / (8) مشخصه در سه طغری وقف‏ نامچه علی حده ثبت است که:

یکی از وقف‏نامجات در سرکار فیض‏آثار در نزد صبیه‏ی حاج مزبور، طوطی‏بیگم، / (9) که ناظر موقوفه‏ی مزبوره است .

و دیگری در نزد عالی‏جناب قدسی‏القاب، آخوند عبدالرسول هروی (8) به اطلاع علامی فهامی مجتهدالزمانی آقا میرزا هدایت (9) ضبط است در حین ضرورت به او رجوع نموده و از آن قرار عمل نمایند و به هیچ وجه تخلف نورزند.

و تولیت املاک مفصله‏ی فوق مادام‏الحیات با واقف / (11) مزبور است و بعد با متولی سرکار فیض‏آثار ثامن‏الائمه خواهد بود و در اینجا جهت اعلام کل مرقوم گردید. خلافت کننده به لعنت خدا / (12) و نفرین رسول گرفتار شود.

و مخفی نماناد طفلی که از زوجه‏ی مطلقه‏ی حاج واقف مزبور است مسمی به غلام‏رضا از صلب واقف نیست بلکه از آقا / (13) زین‏العابدین کرمانی است و نسبت سیادت دادن به او خلاف است و خدا و رسول راضی نیست. به تاریخ دهم جمادی‏الاولی سنه‏ی 1280 ه ق.
 

پی نوشت:

1- این محله در حد فاصل عیدگاه و پایین خیابان نواب صفوی قرار داشته است.
ر. ک. سیدی، مهدی، تاریخ مشهد، ص 39، انتشارات جامی، چاپ اول، 1378.
2- میرکاریز (میل‏کاریز): امروزه در محل قنات میرکاریز میدان عبدالمطلب ساخته شده است.
3- قریه‏ی فارمد: واقع در جاده‏ی کلات، طول جغرافیایی 53 و 59 و عرض جغرافیای 29 و 36.
ر.ک. پاپلی یزدی، محمد حسین، فرهنگ آبادی‏ها و مکان‏های مذهبی کشور، ص 385.
4- جنبدواز (جنبد): روستایی در نزدیکی شهر سبزوار، عرض جغرافیایی 54 و 35 و طول جغرافیایی 51 و 57. ر.ک. همان، ص 165.
5- حمام باغ واقع در محله‏ی نوقان - چهارسوی نوقان (باغ گلشن).
6- نوقان: در گذشته یکی از دو مرکز مهم توس بوده است و در دوره‏های بعد نام محله‏ای مهم در شمال شهر مشهد بوده است.
ر. ک. سیدی، مهدی، تاریخ مشهد، صص 37 و 390.
7- جورمکان: امروزه گلمکان نامیده می‏شود و از بخش‏های خوش آب و هوا در نزدیکی مشهد است.
8- در کتابچه‏ی نفوس شهر مشهد که آمار جمعیت شهر مشهد را در سال 1295 ق با تفصیل شغل افراد بیان می‏دارد از عبدالرسول هروی به عنوان پیش‏نماز محله‏ی سراب (از محلات قدیمی شهر مشهد، حد فاصل خیابان امام خمینی (ره) و خیابان آزادی فعلی) یاد شده است. ر. ک. کتابچه‏ی نفوس شهر مشهد، زین‏العابدین میرزا ابن شاهزاده محمدولی میرزا، ص 2.
9- آقا میرزا هدایت: مرحوم میرزا هدایت‏الله مدرس هروی بنا بر اطلاع کتابچه‏ی نفوس شهر مشهد، امام جمعه‏ی محله‏ی سرشور (از محلات قدیمی شهر مشهد بوده که حد فاصل مقبره‏ی پیر پالان‏دوز تا خیابان خاکی یا گنبد سبز را شامل می‏شده اما امروزه وسعت آن بسیار کمتر شده و به منطقه‏ی کوچکی در خیابان خسروی نو اطلاق می‏شود.) بوده است و پس از فوت، وی را در دارالسعاده‏ی مبارکه دفن نموده‏اند.
ر. ک. مؤتمن، علی، راهنما یا تاریخ آستان قدس، ص 427.

منبع:
میراث جاویدان

نویسنده:حشمت کفیلی
این مقاله در تاریخ 1402/11/04 بروز رسانی شده است